Dzień drugi – pada deszcz.

Dzień trzeci – rano nie ma ani deszczu (przeważnie) ani prądu we wsi (i nie będzie przez najbliższe 10 dni), dobre warunki, żeby zrobić sobie spacerek parę km w na północ. Wchodzę na jakąś górę ze wsią, docieram do tunelu w budowie, miły pan pasterz z fajką mówi, że dalej nie przejdę, robię zdjęcie temu tunelu oraz panu pasterzu z fajką i złażę na dół (kawałek zjeżdżam zastopowaną ciężarówką), wracam. Po południu pada.

Przy okazji popatrzyłem sobie na mapy w hotelu i wyszło, że z Dulongjiangu poszedłem nie na północ jak mi się wydawało tylko na południe. I nie tak daleko za wsią, do której doszedłem, była cała seria kolejnych. A jak się pódzie na północ to też jest masa chałup po drodze. Tak czy siak trzeba będzie wrócić w okolice ale jak będzie bardziej sprzyjająca pogoda, najlepsza jest ponoć w okolicach sierpnia. Treki są w okolicach 500y za dzień (np. dojście do Dulongjiang plus krótki spacer po okolicach to 8 dni, czyli 4000y czyli ponad 2000pln…), jak nie będzie tak lało cały czas to i będzie większa szansa na paroosobowy trek, samemu to jednak trochę drogo wychodzi.

Dzień czwarty – pada, uderzam z rana do Fugongu (41y) a stamtąd o 17ej jest nocnik do stolicy za niebotyczne 297y, na który ledwo co zdążam bo znowu między Gongshanem a Fugongiem musimy się często zatrzymywać na mijanki i inne takie.

Po drodze jest kilka miejsc, które mają potencjał krajokulturoznawczy (choć wg skrawka mapy, który obejmuje te tereny niekoniecznie tam musi być coś ciekawego), spisuję sobie ku pamięci, trzeba mieć jakieś plany na przyszłość. Od południa:

• na odcinku ok 55+/-15 minut przed Fugongiem są: ładnie położony ryżowy tarasik, droga na zachód koło jakiejś spiczastej dwugóry i przyzwoity wodospadzik
• km226 – Fugong (dla orientacji)
• km231 – fajny mostek na skalny cypel, ścieżka na szczyt
• km234-246 – spore tarasy ryżowe, ładniej powinny wyglądać z góry lub z drugiej strony rzeki (jest most)
• km253 – droga na zachód, most i busiki
• km254-258 – góry wysokie, ładne tarasy ryżowe, most i sklepy z suwenirami
• km268 – Li San Di (są hotele)
• km288 – prawdopodobnie Maji (są hotele)
• km310-318 – sporo dróg na wschód i zachód (są mosty), do tego na km316 mała wiocha z dużym bazarkiem, zapewne był to sobotni cotygodniowy market day

Mapy zripowane z hotelowej ściany (full hd):

• okolice Bingzhongluo i Dulongjiang
• okolice Bingzhongluo
• na północ od Kongdang (Dulongjiang)
• na południe od Kongdang (Dulongjiang)

Rano pada, spadam stąd. Momentami nawet bardzo pada, zastanawiam się czy w ogóle w taką pogodę pojedziemy. W końcu ruszamy chwilę po 7ej rano, ale moje obawy nie były bezzasadne. Pominę kilka większych kamieni, które spadły w ciągu ostatnich dwóch nocy, gorsze były osuwiska. Przed obydwoma wszyscy wysiadają z samochodu, który dosyć ryzykownie manewrując przejeżdża po kamieniach (za drugim razem biorę plecak z kosztownościami ze sobą, tak na wszelki wypadek). Do tego w momencie gdy przechodzę przez drugie osuwisko z góry zaczynają lecieć kolejne kamienie, prędko się ewakuuję prawie gubiąc swój prawy laotański klapek. Na szczęście tylko dwa takie miejsca.

Pod koniec trasy kierowca się zatrzymuje i pokazuje, że znowu trzeba wysiąść. Niektórzy wychodzą, niektórzy nie, stoję na dworze razem z trójką lokalesów nie wiedząc o co chodzi. Dopiero kiedy jeep rusza bez nas przypominam sobie o myku, o którym powiedziała mi turystka w Fugongu – droga jest zamknięta dla foreignersów (i jak widać dla niektórych „nielegalnych” lokalnych), po drodze jest policyjny checkpost, który obchodzimy skrótem kryjąc się za drzewami przez władzą. Po paru minutach jesteśmy z powrotem w aucie i już tylko kawałeczek brakuje do Gongshanu.

Jem, kupuję buty, który widziałem 2 dni wcześniej w promocji (oby starczyły chociaż na kolejny miesiąc) i pakuję się do busa do Bingzhongluo.